Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009

In memoriam

Μνήμη Ηλία Λάγιου

Ώρες πολλές, στο πνεύμα της μποτίλιας
που 'χει από χρόνια τόσα υποταχτεί.
Λυκόφως, ίσα πέφτει από της γρίλιας
τ' άνοιγμα η νύχτα - που αργεί.
Γύρισμα ο τροχός, πτώση της μπίλιας.
Να το ζερό : έχει ήδη τριπλοβγεί.

Τρεις ήταν, λέει ο μύθος ο αστικός
- και λέγανε για θάνατο στ' αστεία.
Γενιά μεταπολέμου, μαύρο φως -
σκεφτήκαμε να παίξουν μια κηδεία
για πλάκα ή για το θρύλο - ποιος
σαν φάρσα αναμασά την ιστορία;

Πιο ευάλωτος, το χάρισμα του Λόγου
μπέρδεψε στιγμιαία ο Ποιητής,
μ' ένα χορό αναίτιο του Ζαλόγγου,
με κάλεσμα μιας μυστικής φωνής
και μια σκηνή από θέατρο παραλόγου
να τώρα, παίζεται απ' τους τρεις:

Μπαλκόνι, τρίτος όροφος, βραδάκι
- αμήχανη η πράξη η τελευταία.
Χαλί απλωμένο μοιάζει το Κουκάκι.
Ζαλίζεται και στρέφει στη παρέα -
Θα πέσει; Δεν θα πέσει; Ένα γελάκι
στην ύστερη στιγμή του, τη μοιραία.

Ζυγιάζεται για λίγο στο μπαλκόνι,
ανάμεσα σε γη και ουρανό,
στον Καρυωτάκη η σκέψη του σιμώνει,
καθώς και στον Αλέξη Τραϊανό.
«Πατέρα, έρχομαι» μόλις που αρθρώνει
τρεκλίζει - κι αγκαλιάζει το κενό.

8.10.2005
ημέρα της κηδείας

Σοφία Κολοτούρου
από τη συλλογή Αν-επίκαιρα ποιήματα, 2007

7 σχόλια:

55fm είπε...

Tόλη μου,μπήκα στο ιστολόγιο της Σοφίας Κολοτούρου,ενδιαφέρουσα προσωπικότητα.
Δυνατή δημιουργική και γενναία!
Βεβαίως εκτίμησα ιδιαίτερα, την ευγενική της ψυχή,όταν ευχαρίστησε η ίδια μέσα από το λιβάδι, για την ανάρτησή σου και τα σχόλια.
Λατρεύω τις γλυκιές,ευαίσθητες, γενναίες γυναίκες!
Νιώθω ότι είναι απαραίτητο, να διαβάσουμε ωραίων ανθρώπων τη ψυχή!
Σε φιλώ φιλαράκι μου!

IZA είπε...

Καλησπέρα στην παρέα, μετά από κάποιες μέρες απουσίας. Μου άρεσε ιδιαίτερα το παραπάνω ποίημα κι ακόμη περισσότερο το ποίημα που διανυκτερεύει. Περιμένω και τη συνέχεια με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Καληνύχτα.

ΣΟΦΙΑ ΚΟΛΟΤΟΥΡΟΥ είπε...

Αισθάνομαι πως πρέπει να ευχαριστήσω για μια ακόμα φορά, όχι για λόγους ευγενείας, αλλά γιατί θα ήθελα να σας προτείνω να ακούσετε τους παραπάνω στίχους που έχουν μελοποιηθεί. Ακούστε το τραγούδι εδώ:

http://sofiakolotourou.gr/songs

Ο Ηλίας Λάγιος είναι ένας πολύ σημαντικός μας ποιητής, που έφυγε πρόωρα από τη ζωή πριν από 4 χρόνια και είναι σημαντικό να τον θυμόμαστε και να τιμάμε τη μνήμη του.

Τόλη, ευχαριστώ και πάλι για όλες τις αναρτήσεις!

Poet είπε...

Δεν είχα καμία αμφιβολία ότι θα έκανες όλα αυτά που αναφέρεις, Ουρανία μου. Η Σοφία είναι έτσι ακριβώς όπως την περιγράφεις. Όπως φαίνεται στα ποιήματά της, στον αγώνα της ζωής της και στη γενικότερη παρουσία της.

Και κάτι ακόμη ιδιαίτερα σημαντικό κατά τη δική μου γνώμη. Εκφράζει έναν έντονο και ευρύτατο κοινωνικό προβληματισμό που σπάνια απασχολεί τους ποιητές στην εποχή μας.

Καλημέρα από τη βουτηγμένη στο νερό Θεσσαλονίκη.

Poet είπε...

Χαίρομαι που άρεσαν και σε σένα τα ποιήματα της Σοφίας, ΙΖΑ μου. Η συνέχεια στα πολύ ενδιαφέροντα ιστολόγια της Σοφίας και στη δική της ανθολογία της παραδοσιακής ποίησης που γνωρίζει τώρα μια νέα άνθιση και προσλαμβάνει διαφορετικές διαστάσεις.

Να προτείνω και κάτι ακόμη. Ζείτε και οι τρεις σας στην Αθήνα, όπως και ο Νίκος με τη Τζούλια και τόσοι άλλοι φίλοι και φίλες του διαδικτύου. Γιατί δεν φροντίζετε να γνωριστείτε από κοντά; Μέσα από την ποίηση μπορούν να δημιουργηθούν και ωραίες φιλίες.

Καλή σου μέρα καθώς το νερό κατηφορίζει προς την πρωτεύουσα.

Poet είπε...

Να είσαι καλά, Σοφία μου. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου για τον Ηλία Λάγιο. Αν και πιστεύω ότι οι φίλοι της ποίησης είχαν μάθει για τον τραγικό θάνατό του, το δυνατό σου ποίημα με το συγκλονιστικό τέλος είναι μια αφορμή για να γνωρίσουν καλύτερα την ποίησή του. Τιμή στη μνήμη του αλλά και απόδειξη της δικής μας ευαισθησίας και δεκτικότητας.

IZA είπε...

Πριν από λίγο μπήκα στο site της Σοφίας και το μόνο που μπορώ να πω αυτή τη στιγμή είναι ότι υποκλίνομαι μπρος στο μεγαλείο της.