Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2009

Απώλεια


Δεν είναι που έφυγες
είναι που σ' ακολούθησαν όλα τα άλφα
από το "σ' αγαπάω"
και το ωμέγα
από την αθωότητα μέχρι το ωραίο,
κι απόμειναν στεγνά
το γάμα με το πι
μ' ένα μετέωρο σίγμα
να ζητιανεύουν έκφραση
σ' αφιλόξενες λέξεις.

Στην Παγωνιά.


Μαρία Ψωμά
αδημοσίευτο

15 σχόλια:

Poet είπε...

Το ποίημα αυτό βραβεύτηκε στον πρόσφατο πανελλήνιο λογοτεχνικό διαγωνισμό της Βέροιας, Δημήτριος Βικέλας.

Ήμουν μέλος της κριτικής επιτροπής και, κατά τη συνεδρίαση στο καταπληκτικό παραδοσιακό δημαρχιακό μέγαρο, εγώ το πρότεινα πρώτος. Όταν τελείωσε η διαδικασία
και αποσφραγίστηκαν οι φάκελοι με τα πραγματικά ονόματα των βραβευθέντων, διαπίστωσα με έκπληξη και χαρά ότι το ποίημα ήταν της φίλης μου, Μαρίας Ψωμά.

Διαβάστε και τα άλλα ποιήματά της Μαρίας που είχα αναρτήσει παλιότερα. Πολύ ωραία και η εικόνα της Τζούλιας.

Αγγελικούλα είπε...

Το... τριπλό άλφα της αγάπης σε αυτή την περίπτωση, Τόλη!

Συγκλονιστική εικόνα της απώλειας.

Margo είπε...

Πράγματι εντυπωσιακό! Θα ανατρέξουμε στο ανθολόγιο του λιβαδιού ευθύς αμέσως!

Ευχαριστούμε πολύ πολύ..
Καλό βράδυ!

55fm είπε...

Τόλη μου πολύ μ΄αρέσει το ποίημα!
Η εικόνα καταπληκτική!
Και η ιστορία της βράβευσής του, έγραψε...
Πριν λίγο, μπαίνοντας στο ιστολόγιο της φίλης με το όνομα "Αναζήτηση"διάβασα το ποίημα σου "Λάμπουν σαν δάκρυα τα Χριστούγεννα"και ξαναμαγεύτηκα!
Βρόχινα φιλιά από την Ηλιούπολη!

Poet είπε...

Αν προσθέσεις και τα μακρόσυρτα επιφωνήματα που προκαλεί, η αγάπη έχει πολλά άλφα, Αγγελικούλα μου.

Poet είπε...

Θα διαπίστωσες λοιπόν, Margo μου, ότι η Μαρία «σ' ένα βαρύ ζεϊμπέκικο καίει ό,τι την καίει». Σκέψου τι χορό έριξε μετά αυτή την απώλεια!

Καλό βράδυ.

Poet είπε...

Κι εμένα μου είχε αρέσει πολύ όταν το πρωτοείδα, Ουρανία μου. Πού να φανταστώ ότι το είχε γράψει η Μαρία.

Το «Λάμπουν σαν δάκρυα τα Χριστούγεννα» το προόριζα για την παραμονή και πάλι. Η «Αναζήτηση» με πρόλαβε αλλά, αφού της αρέσει, δεν πειράζει καθόλου. Ίσως το αναρτήσω κι εγώ νωρίτερα. Μου φαίνεται ότι τα δάκρυα είναι ό,τι πιο κοινό έχει η αδελφότητα των ανθρώπων.

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

Πανέμορφο Ποιητη μου
τα φωνήεντα απλοχερα δηλώνουν..συνέχεια
αλλά τα συμφωνα ειδικά όταν μένουν μόνα..τέλος!Καλημερα απο μια χιονισμένη Καστοριά!

Τζούλια Φορτούνη είπε...

πώς αλλάζουν ξαφνικά τα γνώριμα λεκτικά σχήματα γύρω μας...
μα τα γράμματα αρνούνται πεισματικά αυτή την αποσύνθεση...
επιμένουν να κρέμονται στα χείλη μας και στην ψυχή μας, "να ζητιανεύουν έκφραση σ΄αφιλόξενες λέξεις" να συνθέσουν και πάλι από την αρχή το σκηνικό της ζωής...

υπέροχο το ποίημα της Μαρίας Ψωμά...
εύχομαι ένα όμορφο πρωινό Σαββάτου

Poet είπε...

Το πανέμορφο ποίημα πάει με την πανέμορφη Καστοριά, Πέλα μου. Ιδίως όταν είναι χιονισμένη.

Καλή σου μέρα.

Poet είπε...

Έτσι είναι, Τζούλια μου. Όλα μετουσιώνονται, ξαναγεννιούνται, όλα αρχίζουν και πάλι απ' την αρχή.

Καλό Σαββατοκύριακο.

ΚΜικρός είπε...

κ. Νικηφόρου
απ΄ ό,τι γνωρίζω δεν υπήρξε πρώτο βραβείο, όσο αφορά την ποίηση, στο συγκεκριμένο διαγωνισμό της Βέροιας

γιατί όμως;
αφού ήσαστε στην κριτική επιτροπή, σίγουρα θα γνωρίζετε να μας πείτε το σκεπτικό

ευχαριστώ

Κωνσταντίνος Μικρός

Poet είπε...

Το σκεπτικό της βράβευσης, κύριε Μικρέ, είναι καταχωρημένο στα πρακτικά της κριτικής επιτροπής. Ευχαρίστως όμως να αναφέρω μερικά βασικά σημεία όπως τα θυμάμαι τώρα.

Η κριτική επιτροπή διαπίστωσε ομόφωνα ότι το επίπεδο των διηγημάτων ήταν συνολικά υψηλότερο από το επίπεδο των ποιημάτων.
Επιπλέον, ενώ οι συμμετέχοντες στην πεζογραφία κρίθηκαν για ένα τους διήγημα, στην ποίηση συνεκτιμήθηκε η ποιότητα και των άλλων δύο ποιημάτων που είχαν υποβληθεί από τους συμμετέχοντες.

Τελικά, δύο ποιητές κρίθηκαν ως περίπου ισάξιοι, θα ήταν όμως υπερβολή να δοθούν δύο α’ βραβεία. Έτσι καταλήξαμε να απονείμουμε δύο β’ βραβεία αντί ενός α’ και ενός β’. Ίσως ακόμη αυτό να αποτέλεσε ενθάρρυνση για μεγαλύτερη προσπάθεια και ακόμη καλύτερες επιδόσεις τους στον μέλλον.

Καλό βράδυ.

ΚΜικρός είπε...

κατάλαβα και σας ευχαριστώ για την έστω και σύντομη απάντηση

ήταν χρήσιμη, ιδίως για νέα παιδιά που τρέχουν σε τέτοιους διαγωνισμούς

Πάντως, σκέφτομαι την κριτική επιτροπή που έχει να επιλέξει από ένα σύνολο ποιητικών έργων μετρίου επιπέδου...πρέπει να ΄ναι απογοητευτικό

να είστε καλά

Poet είπε...

Θα έλεγα ότι είναι αναμενόμενο, κύριε Μικρέ. Γιατί η ποίηση είναι εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση και τα νέα παιδιά έχουν έναν ανηφορικό δρόμο μπροστά τους. Ας μην απογοητεύονται λοιπόν κι ας συνεχίσουν τη μαθητεία τους, όπως όλοι μας.

Πάντως, υπήρξαν αξιόλογα ποιήματα στον διαγωνισμό αυτό. Αλλιώς δεν θα είχαν απονεμηθεί βραβεία και έπαινοι.

Καλό βράδυ.