Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2009

Απολογισμός

Διορθώσαμε τις στραβές γραμμές
και τακτοποιήσαμε τα περιθώρια συμμετρικά.
Ελέγξαμε κάθε λέξη από το κείμενο
καθαρογράφοντας τις παραγράφους.
Υπογραμμίσαμε τους τίτλους με κόκκινο
και περιβάλαμε με πράσινο τους αριθμούς.
Προσέξαμε τι στίξη, τους τόνους
καθώς και την ομοιομορφία
στα ονόματα των ανθρώπων
που συναντούσαμε
περισσότερο από μια φορά.
Κι αφού το κοιτάξαμε ήσυχοι,
ξαλαφρωμένοι το τοποθετήσαμε
με ευλάβεια στο αρχείο μας.

Πέρασε ακόμη μια μέρα από τη ζωή μας.

Γιάννης Ποδιναράς
από τη συλλογή Ένα πράσινο θολό, 1996

7 σχόλια:

Poet είπε...

Μήπως προτιμάτε να μαζεύετε το φεγγάρι απ' το πηγάδι;

Αγγελικούλα είπε...

Προσωπικά προτιμώ να το αφήσω να λικνίζεται νωχελικά στο νερό, για να το βλέπω και ψηλά και χαμηλά!

Ωραίος ο Απολογισμός, όμως.

Καλημέρα στην παρέα.

Poet είπε...

Ποιος μπορεί να διαφωνήσει, Λίνα μου; Κάποια στιγμή μάλιστα μπορείς να κάνεις έναν Απολογισμό για τα φεγγάρια που είδες στις διάφορες φάσεις τους και στις διάφορες δικές σου φάσεις.

Καλή σου μέρα.

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Όταν κανουμε τον τελευταίο απολογισμό θα είμαστε τυχεροί αν οι όμορφες στιγμές της ζωής μας είναι περισσότερες από τις δυσάρεστες. Για να φύγει κι η ψυχή ευχαριστημένη.

Poet είπε...

Υπάρχουν και ψυχές που φεύγουν ευχαριστημένες, Ανδρέα μου; Από αυτόν τον κόσμο;

Yiannis είπε...

Ο απολογισμός κάποτε μας φαίνεται πικρός μα κάποτε είναι τόση η δύναμη των ουσιαστικών στιγμών που αξιωθήκαμε που μας μεθάει και μας ταξιδεύει στο αέναο της ουτοπίας.Η μια σημαντική στιγμή γίνονται χίλιες γιατί η μαγιά της πλησμονής φτιάχνει καρβέλια που θρέφουν την ψυχή μας.

Poet είπε...

Προσοχή όταν προφέρεις τη λέξη «ουτοπία», Γιάννη μου, γιατί της έχω μεγάλη αδυναμία ως διαβόητος ουτοπιστής που είμαι.

Έτσι είναι όπως τα λες. Εξ άλλου εγώ δεν έχω γράψει το μυθιστόρημα « Η γοητεία των δευτερολέπτων»; Παρά τις πίκρες της ζωής, πώς θα μπορούσα να διαφωνήσω;