Ιστορία του Φορτούνα

Παλιούς στις θάλασσες του Βόλου ναυτικούς
συνάντησα
κι ώρες πολλές για το μεγάλο
δέντρο του βυθού,
το γιούσουρι, μιλούσαμε.

Για θάλασσες, για τους καιρούς,
για αυτούς που σκέπασε το κύμα
και για το κόκκινο κοράλλι
που στέρεψε και χάθηκε.
Τ’ απόβραδο ο πιο μικρός μας είπε
την ίδια ιστορία την παλιά,
σχεδόν μισό αιώνα πίσω.
Πως με τα δίχτυα κι όχι δύσκολα
σήκωσαν τότε από το βυθό,
κορμό εκατοχρονίτικο, το γιούσουρι.

Αλίμονο!
Κομμάτια θρυμματισμένα, θρύψαλα
όλο πληγές στο σώμα του
- τα ίχνη της θάλασσας -
αυτό που άλλοτε είχε στοιχειώσει
τον ύπνο των θαλασσινών.
Το βράδυ, μακριά από τη θάλασσα
συλλογίστηκα,
πόσα όνειρα κράτησαν τα χέρια μας
και πόσα, συντρίμμια κύλησαν
από τις παλάμες και τ’ ακροδάχτυλα
και χάθηκαν στ’ ανοιχτά,
παραδομένα στη ύβρη και τη χλεύη
των περαστικών.

Ξάνθος Μαϊντάς
από τη συλλογή Οι δρόμοι της Φαϋττού, 2009