Δευτέρα 3 Αυγούστου 2009
Ο διάπλους του καθρέφτη (7)
Μετά από ένα σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα, συνεχίζω με τις Σημειώσεις για την ποίηση από το βιβλίο του Τάκη Βαρβιτσιώτη, Ο διάπλους του καθρέφτη, 2008.
Με την ποίηση ο άνθρωπος αγγίζει τα έσχατα και τα βαθύτερα όρια της ύπαρξής του.
Νομίζω πως δεν είπαν μάταια ότι κάθε μεγάλη ποίηση είναι μεταφυσική και ότι η ποίηση είναι μία συνεχής άσκηση συγκεκριμένης μεταφυσικής. Πάντως μία είναι η αλήθεια. Μόνο ο λόγος του ποιητή που είναι ο λόγος της ψυχής κρίνεται άξιος να προσεγγίσει το είναι, το όντως ον.
Η σημερινή ποιητική γραφή αποτελεί αληθινά μια καινούρια γλώσσα που ανατρέπει τους καθιερωμένους γλωσσικούς κανόνες επικοινωνίας και αποβαίνει ένα μυστήριο επικίνδυνο αλλά και συγκινητικό.
Τάκης Βαρβιτσιώτης
Ο διάπλους του καθρέφτη, 2008
Σημειώσεις για την ποίηση
Με την ποίηση ο άνθρωπος αγγίζει τα έσχατα και τα βαθύτερα όρια της ύπαρξής του.
Νομίζω πως δεν είπαν μάταια ότι κάθε μεγάλη ποίηση είναι μεταφυσική και ότι η ποίηση είναι μία συνεχής άσκηση συγκεκριμένης μεταφυσικής. Πάντως μία είναι η αλήθεια. Μόνο ο λόγος του ποιητή που είναι ο λόγος της ψυχής κρίνεται άξιος να προσεγγίσει το είναι, το όντως ον.
Η σημερινή ποιητική γραφή αποτελεί αληθινά μια καινούρια γλώσσα που ανατρέπει τους καθιερωμένους γλωσσικούς κανόνες επικοινωνίας και αποβαίνει ένα μυστήριο επικίνδυνο αλλά και συγκινητικό.
Τάκης Βαρβιτσιώτης
Ο διάπλους του καθρέφτη, 2008
Σημειώσεις για την ποίηση
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου