Εκεί

Εκεί που η έλαφος παίζοντας με τις πυγολαμπίδες
είναι η ίδια μας η αθωότητα
Εκεί που καιρό μετά τη λήθη
τα ποθητά κορίτσια δεν σταματούν
τα χάδια των μαλλιών τους να χαρίζουν
σε ευνοούμενο άνεμο
Εκεί που η αγρύπνια μάς χαμογελά
Εκεί που έφηβοι με την κόκκινη κλωστή της ανέμης
κεντούν φεγγάρια, μαγιοβότανα, πουλιά
για να τα προσφέρουν στην πιο αγαπημένη
Εκεί που τα όνειρα δεν παύουν
πολύτιμες ανάσες να είναι
Καιρός θα υπάρχει πάντα
στα αερικά των συγκινήσεων
με τις γιρλάντες των ερώτων να στεφανώνουν
τους ηττημένους σου, αγάπη.
Γιώργος Άλμης
από τη συλλογή Λαστιχένια λόγια, 2009