Δευτέρα 4 Μαΐου 2009

Υπερηφάνεια θετής μητέρας

Σπίτια από λάσπη μες στον ουρανό χωμένα
Κατοικημένα από γενναία σώματα
Που άφησαν την ψυχή τους στα χέρια μου
Και την μεγάλωσα σαν δικό μου παιδί.

Όλοι οι χωρισμοί μ’ εμπιστεύτηκαν.
Και τα λουλούδια μ’ ένα τράνταγμα απ’ τη ρίζα
Τραβηγμένα απ’ το στήθος μου τα πήραν μαζί τους.
Αλλά μου είπαν : Σκέπασε τη γούβα.

Να κρατάς σε χαμηλή φωτιά τα αρώματα.
Και τα γέλια, τις πεταλούδες, τα ξαφνιάσματα
Σ’ ένα μικρό ποτηράκι.
Όταν γυρίσουμε θα πιούμε.

Έχω την κατοικία μου εδώ κάτω πλήρη
Με φυσαλίδες από φως παιχνιδιάρικο,
Τέτοιες ασώματες φωνές καλοαναθρεμμένες,
Που στάζουνε χυμό οι γυμνοί τοίχοι
Στο βιολετί και ιερό τους ασβέστωμα.

Και καμιά τους δεν αφήνω εγώ να κλάψει
Όταν κοιτά τον ουρανό.

Δήμητρα Χ. Χριστοδούλου
από τη συλλογή Λιμός, 2007

3 σχόλια:

Νοσφεράτος είπε...

Μπορω να αφησω μια Προσκληση;

Το ΕΝΕΚΕΝ σας καλεί στην παρουσίαση του Βιβλιου του Θάνου Λίποβατς: Φαντασιακή και Αληθής Ελευθερία

Στο Βιβιοπωλειο Βιβλιορυθμός (ΣΑΒΒΑΛΑ)
Βασιλέως Ηρακλείου 47
Θεσσαλονικη
Τρίτη 12 Μαίου στις 20:30


http://periodikoeneken.blogspot.com/2009/04/blog-post_30.html

Poet είπε...

Ευχαριστώ το ωραίο περιοδικό σου για την πρόσκληση και εκ μέρους των άλλων αναγνωστών του ιστολογίου.

Αχ, πόσο θα ήθελα να μάθω ποια είναι η αληθινή ελευθερία!

Γιώργος Τσιρώνης είπε...

Πολύ σπουδάιο ποίημα.