Τρίτη 19 Μαΐου 2009

Η λέξη

Η λέξη κύλησε σαν μια μικρή σταγόνα
καλοκαιριάτικης βροχής
στα δάχτυλα της πέτρας.
Βρήκε τη φλέβα μια στιγμή
κι άνθισε ένα τραγούδι.
Μετά η σιωπή στεφάνωσε μ' αγκάθια το κεφάλι
του φεγγαριού που κράταγα
μ' ευλάβεια στα χέρια.
Κι όπως τρεχούμενη χαρά περνά κι αφήνει θλίψη
η λέξη κύλησε ξανά
σαν μια μικρή σταγόνα
φθινοπωριάτικης βροχής στην άμμο της σιωπής.

Θανάσης Τσίρος
από τη συλλογή Τα μαχαίρια της χαραυγής, 2008

2 σχόλια:

Αγγελικούλα είπε...

Υπέροχη εικόνα που φέρνει στην φαντασία, πανέμορφο ποίημα για την ποιητική τέχνη!

Poet είπε...

Κι εμένα μου άρεσε αυτό το ποίημα, Λίνα μου. Είναι εμπνευσμένο, λιτό και εύστοχο και το ανάρτησα τελευταίο για να διαβαστεί περισσότερο από τα άλλα του Θανάση.