Σάββατο 18 Απριλίου 2009

Λίγο ακόμα, να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα

Καλή ανάσταση ευχόμαστε από την καρδιά η Λίνα, η Τζούλια κι εγώ στους αναγνώστες αυτού του ιστολογίου, σε γνωστούς και φίλους, σε πρώην φίλους και πρώην εχθρούς. Όπως ακριβώς την εννοεί και την αντιλαμβάνεται ο καθένας. Και αφιερώνουμε σε όλους αυτό το ποίημα του Γιώργου Σεφέρη από το Μυθιστόρημα (ΚΓ’):

Λίγο ακόμα
θα ιδούμε τις αμυγδαλιές ν’ ανθίζουν
τα μάρμαρα να λάμπουν στον ήλιο
τη θάλασσα να κυματίζει

λίγο ακόμα,
να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα.

10 σχόλια:

MOLEMOU είπε...

Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα με υγεία και χαμόγελο!

Poet είπε...

Γεια σου, Νίκο με το χαμόγελο. Μας χρειάζεται. Τις ευχές μου σ' εσένα και τους αγαπημένους σου.

Dinos-Art είπε...

Ανθισμένες αμυγδαλιές, μάρμαρα, ήλιος, θάλασσα, αυτή είναι η Ελλάδα, που μας ανεβάζει και μας λευτερώνει από την καθημερινή θολούρα που βιώνουμε.
Ναι, Καλή Ανάσταση σε όλους, κατά πως το εννοεί και αντιλαμβάνεται ο καθένας.

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Καλή Ανάσταση σας εύχομαι!
Υγεία, αγάπη, ομορρφιά!
Είχα καιρό να διαβάσω αυτό το ποίημα...
Να περάσετε όμορφα!

Poet είπε...

Να σου πω και κάτι άλλο, Ντίνο μου, που είναι η Ελλάδα. Αν και ήδη το ξέρεις.

Τέσσερα χρόνια στο Λονδίνο και σε αμέτρητα ταξίδια, είδα και γνώρισα πολλά και διάφορα. Ενδιαφέροντα, γοητευτικά, δραματικά και βάλε. Όμως ούτε ένα θαύμα.

Τα θαύματα με περίμεναν εδώ. Aναδύθηκαν μέσα απ' όλα τα αρνητικά, τα θλιβερά, τα γελοία.
Και συνεχίζουν.

Επειδή λοιπόν η ζωγραφική είναι ένα θαύμα και η ποίηση ένα θαύμα, παρόμοιο και αλλιώτικο, εμείς δεν ανήκουμε στις χώρες της λογικής αλλά στη χώρα των θαυμάτων. Τι άρωμα, τι νόημα έχει η ζωή χωρίς τα θαύματα; Της δημιουργίας, του έρωτα, της ουτοπίας. Αυτή είναι η πραγματική και η πιο ωραία ανάσταση των ψυχών ημών.

Poet είπε...

Και η επιβεβαίωση δεν άργησε καθόλου. Πού αλλού θα έβγαινε ξαφνικά μια κόκκινη ομπρέλα πάνω από το κόκκινο γαρύφαλλο;

Καλή Ανάσταση και σε σένα, καλή μας φίλη.

Margo είπε...

Χρόνια πολλά στην καλή παρέα!!! Χριστός Ανέστη στις ψυχές, αγάπη χαρά και περισσότερο φως "να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα"

Poet είπε...

Γεια σου, φωτεινό κορίτσι της μουσικής και των χρωμάτων από τη Μύκονο.

Ας πω λοιπόν τι σημαίνει για μένα «να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα». Σημαίνει να κατεβούμε λίγο χαμηλότερα από το πλούσιο τραπέζι μας. Να απλώσουμε το χέρι στους απόκληρους και τους καταφρονεμένους. Να αγωνιστούμε για να μετατρέψουμε αυτό τον κόσμο των σαρκοβόρων σε κόσμο της παιδείας και της αλληλεγγύης, κόσμο της έμπρακτης αγάπης.

Μόνο τότε θα αποκτήσει πραγματικό νόημα η θυσία του δάσκαλου, πραγματικό νόημα η θυσία του κάθε ανθρώπου που πίστεψε στην ουτοπία και πέθανε γι' αυτήν χωρίς την παραμικρή ελπίδα ανάστασης.

Α. Δ.Ε. ΒΑΛΜΑΣ είπε...

Αγαπητοί μου φίλοι χρόνια πολλά γεμάτα υγεία, ευτυχία και πολλά θαύματα φυσικά. Εχθές η Μαρία η σύντροφος μου είδε απέναντι από το σπίτι μας την εξής τραγική σκηνή. Τέσσερα τεράστια αδέσποτα σκυλιά παγίδεψαν μια άτυχη γάτα και την κατασπάραξαν. Την τελευταία στιγμή την παρακολούθησα και εγώ. Ήταν όντως σκληρό, πολύ σκληρό να το βλέπεις. Μήπως όμως καθημερινά σε όλα τα επίπεδα, τεράστια σκυλιά δεν κατασπαράζουν ψυχές γύρω μας αλλά και εντός μας;;

Μαζί σου ποιητή μου.

Poet είπε...

Τις πιο θερμές ευχές μου και σε σένα και τους αγαπημένους σου, Τάσο μου.

Αυτό είναι το αποτρόπαιο πρόσωπο της ζωής που μας αφήνει όλους βουβούς και δακρυσμένους. Με τη βεβαιότητα όμως ότι εμείς θα κάνουμε το λίγο που μπορούμε, το ελάχιστο αλλά σημαντικό εκείνο στα μέτρα της καρδιάς μας.