Κυριακή 19 Απριλίου 2009
Η πρώτη φράση
Την έβδομη μέρα της δημιουργίας
ήρθε μια γυναίκα
κρατώντας ένα κλουβί με καναρίνι
και το κρέμασε σ’ ένα ανθισμένο κλαδί του παραδείσου.
Ύστερα βάλθηκε να συγυρίζει
σκούπισε τα σκοτάδια από τα τζάμια του ουρανού
τη λάσπη του κόσμου από τα υποδήματα των αγγέλων
έβαλε καπνό
στο ανοιγμένο πλευρό του άντρα
κι ένα περιδέραιο από δάκρυα
στο λαιμό της γυναίκας
τέλος μάζεψε όλες τις κραυγές των λουλουδιών
και τις ακούμπησε στα χείλη τους.
Η πρώτη φράση που ακούστηκε στο κόσμο
ήταν σ’ αγαπώ.
Από τότε πέρασαν αιώνες σιωπής.
Κατερίνα Καριζώνη
από τη συλλογή Τα παγώνια της Μονής Βλατάδων, 1992
ήρθε μια γυναίκα
κρατώντας ένα κλουβί με καναρίνι
και το κρέμασε σ’ ένα ανθισμένο κλαδί του παραδείσου.
Ύστερα βάλθηκε να συγυρίζει
σκούπισε τα σκοτάδια από τα τζάμια του ουρανού
τη λάσπη του κόσμου από τα υποδήματα των αγγέλων
έβαλε καπνό
στο ανοιγμένο πλευρό του άντρα
κι ένα περιδέραιο από δάκρυα
στο λαιμό της γυναίκας
τέλος μάζεψε όλες τις κραυγές των λουλουδιών
και τις ακούμπησε στα χείλη τους.
Η πρώτη φράση που ακούστηκε στο κόσμο
ήταν σ’ αγαπώ.
Από τότε πέρασαν αιώνες σιωπής.
Κατερίνα Καριζώνη
από τη συλλογή Τα παγώνια της Μονής Βλατάδων, 1992
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Υπέροχο αλλά γιατί να πονάμε τόσο;
Υπέροχο αλλά γιατί να πονάμε τόσο;
Δημοσίευση σχολίου