Σάββατο 28 Μαρτίου 2009

Σελήνη στο τελευταίο τέταρτο


Έπεφτε μία βροχή αθόρυβη
σα κομφετί γκρίζο
πάνω στους λόφους των σκουπιδιών
στις γειτονιές και στα δρομάκια
Απομακρυνόμασταν
χάρτινα ανθρωπάκια
και το νερό μάς έπαιρνε μακριά
Καμιά φωτιά δε ζέσταινε
κει γύρω
κι οι άστεγοι στα πάρκα
κοίταζαν βλοσυρά
Έγινες σημάδι στο τέλος του δρόμου
Ένας βιαστικός χαιρετισμός
Ένας άγνωστος στην άκρη του κόσμου
μίας χάρτινης υδρογείου
Μία σελήνη στο τελευταίο τέταρτο

Μαρία Καρδάτου
από τη συλλογή Αβλαβής διέλευση, 2008

2 σχόλια:

Poet είπε...

Καλούπι ήρθαν τα χάρτινα ανθρωπάκια με τα χάρτινα καραβάκια σου, έτσι Τζούλια;

Οι «άστεροι» όμως ήταν αβλεψία. Ούτε καν χωρίς αστέρι σημαίνει. Εκτός αν σημαίνει με στέγη τα αστέρια.

Άστεγοι, Λίνα παρακαλώ.

Αγγελικούλα είπε...

...με πρόκανε η μωβ!

Υπέροχο ποίημα, υπέροχη εικόνα.