Ένα παιδί κοιμάται στο μουσείο
Εδώ και τέσσερις χιλιάδες χρόνια.
Τα κόκκαλά του φρίξαν απ' το κρύο
Γεμίσαν τρύπες απ' το πείσμα του αμετάκλητου.
Ένα παιδί σηκώνεται τη νύχτα απ' το κρεβάτι του
Ανοίγει τις κουρτίνες στο φεγγάρι
Τ' άγριο φως το τρόμαξε υπνοβατεί στη στέγη
Λίγο ακόμα θ' ανεβεί στα σύννεφα
Λίγο ακόμα θα ξηλώσει τ' άμφια του Θεού.
Ψέματα ψέματα ένα παιδί κοιμάται στο μουσείο
Οι αιώνες κελαρύζουν μέσα του κρύο νερό
Οι αιώνες στα μηνίγγια του βουίζουν μέλισσες
Μυρμήγκια οι αιώνες γύρω από το στρώμα του
Λίγο ακόμα θα ξεσκίσει την κουρτίνα του ύπνου του
Θα σηκωθεί ν' αγκαλιαστούμε κλαίγοντας.
Εδώ και τέσσερις χιλιάδες χρόνια.
Τα κόκκαλά του φρίξαν απ' το κρύο
Γεμίσαν τρύπες απ' το πείσμα του αμετάκλητου.
Ένα παιδί σηκώνεται τη νύχτα απ' το κρεβάτι του
Ανοίγει τις κουρτίνες στο φεγγάρι
Τ' άγριο φως το τρόμαξε υπνοβατεί στη στέγη
Λίγο ακόμα θ' ανεβεί στα σύννεφα
Λίγο ακόμα θα ξηλώσει τ' άμφια του Θεού.
Ψέματα ψέματα ένα παιδί κοιμάται στο μουσείο
Οι αιώνες κελαρύζουν μέσα του κρύο νερό
Οι αιώνες στα μηνίγγια του βουίζουν μέλισσες
Μυρμήγκια οι αιώνες γύρω από το στρώμα του
Λίγο ακόμα θα ξεσκίσει την κουρτίνα του ύπνου του
Θα σηκωθεί ν' αγκαλιαστούμε κλαίγοντας.
Αντώνης Φωστιέρης
από τη συλλογή Σκοτεινός έρωτας, 1977
Αναρτήσεις
1 σχόλιο:
Ωραία εικόνα, Λίνα.
Δημοσίευση σχολίου