Φύση

Εγώ η εγκαταλελειμμένη
Η προσβεβλημένη
Προδομένο χώμα εγώ
Έρχομαι κοντά σου τολμώ
Ως μέσα σου να ιδώ
Με φως δικό μου χρωματιστό
Τον ωραίο που είσαι

Αγνοημένη κι όμως επίμονη
Εξαφνική κι απρόβλεπτη εγώ
Σε κατοχή ερωτικού ύπνου
Το σώμα σου θωπεύω – δεν το νιώθεις;

Για σένα δεν πεθαίνω ακόμα

Μην κρύβεσαι μην κλείνεσαι
Σαν λουλούδι της νύχτας
Σκοτεινό νερό και σε φέγγει
Εικόνα στη σκιά του σπιτιού σου
Εντός σου άγρυπνος και γυμνός

Έλα έλα

Στο στήθος σου άρωμα χύνω
Κόκκινα φιλιά με στόμα πορφυρό
Μιας αιματοβαμμένης μέρας

Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου
από την ενότητα Σκοτεινό νερό κι όμως σε φέγγει
δημοσιεύτηκε στο περ. Εντευκτήριο,
τεύχ. 81, Απρ. – Ιούν. 2008