Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2008

Τρίτο αξίωμα

Καλά Χριστούγεννα και πάλι σε όλους κι είναι καιρός να συνεχίσουμε το αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Ξεξάκη. Κι αν έχουν διαψευστεί όλα τα αξιώματα των μαθηματικών ως τώρα, η ποίηση είναι μια χώρα μυστική που ξαφνικά αναδύεται στο φως και έχει τους δικούς της νόμους. Εξάλλου, σήμερα θέλω πολύ να πιστέψω στην αλήθεια αυτού του ποιήματος.



ΣΑΝ ΠΛΟΙΟ ΤΗΣ ερήμου το μυαλό
σ' ελλιμενίζει καθημερινά, αν θες,
στην πιο ζεστή στεριά του κόσμου.

«Γιατί» σε όλα, μη ρωτάς
και δεν υπάρχει.

Όπως για τα τυφλά πουλιά,
ένας ευσπλαχνικός θεός
θα χτίσει τη φωλιά σου.

Μανόλης Ξεξάκης
από τη συλλογή Βιβλία μαθηματικών, ενότητα Αξιώματα,
συγκεντρωτική έκδοση Ποιήματα 1972 - 2006, 2008

9 σχόλια:

Α. Δ.Ε. ΒΑΛΜΑΣ είπε...

Πολύ όμορφο το μήνυμα αυτού του ποιήματος. Μακάρι κάπου εκεί έξω να υπάρχει κάποιος για όλους μας και ας μην καταλαβαίνουμε ίσως ποτέ πως ενεργεί. Ίσως είμαστε τόσο μικροί που δεν μπορούμε να τον καταλάβουμε ίσως γιατί είμαστε πια και τόσο πολύ υπερφίαλοι εγωιστές.
Πολύ όμορφο το χριστουγεννιάτικο διήγημα σου και εύχομαι στο μέλλον να μπορέσω και εγώ να φτάσω την ποιότητα της γραφής σου.
Τόλη εύχομαι σε εσένα και όλες τις ευαίσθητες ψυχές που μοιραζόμαστε αυτό το ιστολόγιο, χρόνια πολλά γεμάτα από υγεία, ευτυχία και υπέροχα βιβλία.

Τζούλια Φορτούνη είπε...

υπέροχο ποίημα,
χριστουγεννιάτικη ζεστή αγκαλιά
που αφοπλίζει κάθε λογικό αφορισμό...
δικαίωμα στο θαύμα λοιπόν για τη σημερινή μέρα...
Χρόνια πολλά σε όλους-ες, και αγάπη...πολλή αγάπη...χωρίς γιατί...
έτσι αυθαίρετη και παράλογη
σαν ένα πλοίο της ερήμου...

Αγγελικούλα είπε...

Σαν ένα πλοίο της ερήμου, ναι! Τι όμορφη εικόνα, γλυκειά Μωβ, χρόνια πολλά και πολλή αγάπη σε σένα και τους αγαπημένους σου.

Poet είπε...

Κι όμως το πλοίο της ερήμου είναι υπαρκτό. Έτσι ονομάζεται η καμήλα, όπως ίσως γνωρίζετε όλοι σας. Ειδικά προσαρμοσμένη από την εξελικτική διαδικασία για να αντιμετωπίζει τις αντίξοες συνθήκες της ερήμου από άμμο. Πλοία της ερήμου από μπετόν είμαστε εμείς. Έστω και ακόμη μάλλον απροσάρμοστοι.

Ποια πραγματικότητα όμως μπορεί να αντέξει στη λαχτάρα της καρδιάς; Στο δικαίωμα στο θαύμα και στα ονειρικά ιστιοφόρα της Μωβ;
Έτσι κι εγώ, γνωστός ουτοπιστής, υποκύπτω πάραυτα και ασμένως. Και σχηματίζω με τα δάχτυλα στην άμμο τη λέξη αγάπη. Τίποτα άλλο.

Μαρία Δριμή είπε...

Πολύ όμορφο και ιδιαίτερα αισιόδοξο το ποίημα.
Και πάλι χρόνια πολλά και δημιουργικά.

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Ας είναι η ζωή του καθενός ένα σκαρι γεμάτο ύγεία, ομορφιά, δημιουργία και αγάπη. Σαν μαγευτικό ιστιοφόρο που αναζητά τα δικά του λιμάνια τη δική του Ιθάκη και να είναι γερό να αντέχει τις φουρτούνες

το πετάλι είπε...

διαπλέω την έρημο με ιστιοφόρο

και τη Μεσόγειο με μια καμήλα,

ανεβαίνω στα Ιμαλάια με τρένο

και από το Κεηπτάουν στο Ελσίνκι με ποδήλατο,

και με βαρκούλα την "αγάπη" ταξιδεύω στον ουρανό...

χρόνια πολλά κι ευτυχισμένα! σε όλους τους κατοίκους της ουτοπίας

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΙΖΩΝΗ είπε...

Καλά Χριστούγεννα κι ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Τόλη .ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΒΙΒΛΙΑ.

Poet είπε...

Τις πιο θερμές μου ευχές, Κατερίνα, για κάθε εκπλήρωση τον καινούριο χρόνο.

Για όσους δεν την γνωρίζουν (κακώς), η Κατερίνα Καριζώνη είναι εκλεκτή ποιήτρια, πεζογράφος και φίλη. Έχει δικό της ιστότοπο και ιστολόγιο και σας συνιστώ να τα επισκεφτείτε.

Ξέρω, σας σαγηνεύει η φωτογραφία της. Λάβετε όμως υπόψη ότι η καταγωγή της είναι από πειρατικό σόι της Μάνης.