Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2008

Ars poetica

χαϊδεύω το άγραφο χαρτί
και περιμένω
ποιος απ' τους δυο μας
θα ριγήσει πρώτος

Μυρτώ Αναγνωστοπούλου
Από την αδημοσίευτη συλλογή Τόσα χρόνια στη θάλασσα

Πηγή: Translatum, Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης
στις
Ετικέτες ,

9 σχόλια:

Αγγελικούλα είπε...

Αγαπημένο ποίημα. Από εκείνα που λένε πολλά με λίγα λόγια.

30 Οκτωβρίου 2008 στις 2:43 μ.μ.
Poet είπε...

Αυτή είναι πράγματι η ποιητική τέχνη. Λιτές, πρωτότυπες και κρυστάλλινης διαύγειας συλλήψεις.
Μια αστραπή.

Θα πρότεινα μάλιστα, Λίνα, να αναδημοσιεύσεις αύριο τα μικρά ποιήματα Χρόνος, Ροτόντα και Αρχαίο Κόσμημα της Χλόης Κουτσουμπέλη. Άλλες αστραπές και άλλες γοητευτικές συλλήψεις.

Θα χαρώ μάλιστα να δω μαζί τη Μυρτώ και τη Χλόη, δυο φίλες μου που αγαπώ και εκτιμώ ιδιαίτερα.

30 Οκτωβρίου 2008 στις 7:51 μ.μ.
Τζούλια Φορτούνη είπε...

να λάμψουν τ΄άστρα
που χρόνια περιμένουν
χάδι εσπερινό...

υπέροχο ποίημα...
περιέχει το πριν το τώρα...
το μετά...το πάντα...

την καλημέρα μου

31 Οκτωβρίου 2008 στις 10:10 π.μ.
Poet είπε...

Καλή σου μέρα, Μωβ.

Λοιπόν, δεν ρίγησε μόνο τ' άγραφο χαρτί και η Μυρτώ, ριγήσαμε κι όλοι εμείς και δεν ξέρω πόσοι άλλοι.

Τα τρία μικρά ποιήματα της Χλόης θα τα αναδημοσιεύσω αργότερα εγώ στο ημερολόγιό μου για να μην έχουμε πρόβλημα με το Google, όπως μας επισήμανε η Βίκυ.

31 Οκτωβρίου 2008 στις 11:10 π.μ.
Vicky Papaprodromou είπε...

Μόλις θυμήθηκα κάτι που μου είπε πέρυσι η ίδια η Μυρτώ, τη μέρα που είχα δημοσιεύσει το Ars Poetica και σας μεταφέρω πάνω κάτω τα λόγια της γιατί αξίζουν τον κόπο:

«Δεν υπάρχει ποιητής που να μην τον έχει απασχολήσει το φαινόμενο της γέννησης ενός ποιήματος ή αυτή καθεαυτή η διαδικασία της ποιητικής δημιουργίας.

Κατά καιρούς περνώ κι εγώ φάσεις αναζήτησης και προβληματισμού πάνω στο θέμα αυτό. Μ' έχει απασχολήσει ουκ ολίγες φορές. Σε μια τέτοια στιγμή γράφτηκε αυτό το μικρό ποίημα.»

31 Οκτωβρίου 2008 στις 4:45 μ.μ.
Αγγελικούλα είπε...

Καλά κάνεις και τα μεταφέρεις, πραγματικά αξίζει τον κόπο.

Και είναι φανερό το πόσο απασχολεί το θέμα αυτό τους ποιητές, τουλάχιστον σε τούτη την ανθολογία, όπου βλέπεις ότι πρώτη ενότητα είναι αυτή για τον Έρωτα και την αγάπη (τι άλλο...) και δεύτερη η ενότητα για την Ποιητική τέχνη.

1 Νοεμβρίου 2008 στις 3:15 μ.μ.
Vicky Papaprodromou είπε...

Να πω με την ευκαιρία αυτή κάτι άλλο που αξίζει τον κόπο και αφορά τη Μυρτώ Αναγνωστοπούλου:

Η Μυρτώ ήταν μαθήτρια του Γιώργου Θέμελη. Η χαρά της, όποτε έχουμε βρεθεί, είναι να μου μιλάει για τον δάσκαλό της. Μια και μιλάμε για την Ars Poetica (που αποτελεί τίτλο πασίγνωστων ποιημάτων αρκετών Θεσσαλονικιών ποιητών (Βιστωνίτη, Ευαγγέλου, Θέμελη) αλλά και πολλών άλλων), αξίζει να πω ότι η Μυρτώ συνεχίζει να μένει εκστατική μπροστά το υπέροχο ποίημα του Γιώργου θέμελη. Θυμάμαι ότι όταν αποφάσισα να τιμήσουμε κατά τη φετινή παγκόσμια ημέρα της ποίησης τον Γιώργο Θέμελη στο Translatum, κάνοντας μία και μοναδική δημοσίευση, ένα απόσπασμα από τη δική του Ars Poetica, η Μυρτώ έσπευσε να με πάρει τηλέφωνο την προηγούμενη μέρα για να μου πει επακριβώς τα στοιχεία της συλλογής (αφού το ποίημα το είχα μόνο από την ανθολογία του Καστανιώτη που δεν ανέφερε την πηγή) και μ' έβαλε να της επαναλάβω τα στοιχεία 3 φορές μην τυχόν και κάνουμε κάποιο λάθος. Και μιλούσε σαν μαγεμένη για το ποίημα αυτό και ήταν πολύ συγκινημένη που θα τιμούσα με τον τρόπο αυτό τη μνήμη του μεγάλου Σαμιώτη.

Αυτά τα λέω γιατί έχει σημασία να τονίσουμε ότι αυτό που χαρακτηρίζει τη Μυρτώ είναι ένα σπάνιο ήθος και παντελής έλλειψη έπαρσης για το δικό της έργο. Και, ειλικρινά, αυτά τα γνωρίσματά της την έχουν ανεβάσει πολύ ψηλά στα μάτια μου, πάντα σε συνδυασμό με τις ποιητικές της δεξιότητες.

Σπανίζουν τόσο πολύ στις μέρες μας οι άνθρωποι με τέτοιο ήθος. Και οφείλουμε να το υπογραμμίζουμε με κάθε ευκαιρία.

1 Νοεμβρίου 2008 στις 3:29 μ.μ.
Poet είπε...

To προσυπογράφω.

1 Νοεμβρίου 2008 στις 4:30 μ.μ.
Γιώργος Τσιρώνης είπε...

Υπέροχο, αληθινά, ποίημα.

9 Σεπτεμβρίου 2011 στις 2:32 π.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)