Πέμπτη 12 Αυγούστου 2021
Αλήθεια
Έμεινα μόνη, σιωπές να τραγουδάω. Με λέξεις να τις ντύνω, μη μεί-νουν γυμνές. Να γεμίσει ο χώρος, ν’ ακουστούν -ξανά- μουσικές. Έ-μεινα εδώ, τα λάθη να μετράω. Να τα κλείσω στο ντουλάπι με τα χθες. Τις στιγμές να ξεγελάω. Κι έτσι τα χθες μου ‘μείναν χθες κι εγώ πονάω.
...............................................................................
...............................................................................
Το σήμερα μου δίνεις να πιαστώ/
Για να ξεφύγω απ’ της ζωής μου το κενό/
Δεν το αντέχω δυο εαυτούς/
Στην πλάτη μου να κουβαλώ/
Δεν το υπομένω/
Μα το αύριο περιμένω//
...............................................................................
Σκοτώνω τον ένα εαυτό/
Μες σε κουτιά να κλείνω τον θυμό/
Ξορκίζοντας τις σκέψεις/
Δε θα ξορκίσεις το κακό/
Δε θα τ’ αντέξεις/
Σε ποιαν αλήθεια να πιστέψεις//
................................................................................
Μαρία Μπουρμά//
από την προς έκδοση συλλογη Πολυφωνία, 2021
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου