Ανεμώνα

Μια ανεμώνα στο ξανθό του ήλιου,/ με μιαν ανεπαίσθητη λαχτάρα/ στο απαλό της λίκνισμα,/ μια χαρά στο βελούδινο άγγιγμά της./ Ανεμώνα γυναίκα κάτω απ’ το φως,/ μωβ πειρατίνα/ στο μπλε κυματάκι των ονείρων,/ ανάσα πρώτη και δροσοσταλίδα./ Ο άνεμος της παίρνει το φόρεμα,/ κι αυτή πιάνεται απ’ τον αγέρα,/ ξελογιάζει τα πουλιά,/ κάνει νοήματα με τα πέταλά της./ Τσαχπίνα λυγερόκορμη,/ κλαδάκι ανοιξιάτικο,/ χάδι απαλό και γέλιο κοριτσίστικο,/ φιλί γλυκό της νιότης!// ................................................................................. Ιωάννα Μ. Αθανασιαδου/ από τη συλλογή Αγίνωτες λέξεις, 2021