Η κενότητα των λέξεων

<i>«Αν είναι να μιλήσει κάποιος ας πει για την αγάπη» (Παραλογή, Μ.Γκανάς) ......................................................................... Θυμάμαι Ετιέν, τις υποσχέσεις που μου είχες δώσει∙ αναλυτικά , την κάθε φράση, λέξεις, σημειωμένα φωνήεντα και συλλαβές. Χανόσουν πάντα μέσα στα πολλά λόγια∙ μιλούσες χωρίς ανάσα, όσα η φωνή σου άντεχε-κι άντεχε πολλά, γιατί οι λέξεις δεν κουράζονται ποτέ. Δεν έχουν ηλικία τα γράμματα. Απλώνονται εύκολα στο χαρτί, γεμίζουν τον αέρα, αφήνουν τα μελανά τους σημάδια στο σώμα, χτίζονται σαν πύργος έτοιμες να κυλήσουν στη γη με μια ριπή του ανέμου. Και τώρα; Πού είναι ; Κάηκαν στην ίδια τους τη φλόγα, πήραν φωτιά και άφησαν μόνο κενό.   .............................................................................. Αντζελα Γεωργοτά/ από τη συλλογή Της μοναξιάς θαλλόφυτα,2021