ΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΘΑΚΗ

Είμαι ένα μικρό και απροσάρμοστο ποίημα/ φτειαγμένο απ’ τη γύρη άγονων ημερών/ στο βάθος των λέξεων/ η ευγνωμοσύνη/ ωριμάζει τα λάθη της νιότης/ την ανυπεράσπιστη αθωότητα/ δεν προλαβαίνω τον κόσμο γύρω/ η βροχή που πλησιάζει θα πάρει/ τα φευγαλέα σημάδια των αισθήσεων/ έλα λοιπόν και ξάπλωσε δίπλα μου/ στη γη των ψευδαισθήσεων/ αινίγματα περαστικά/ θα ιδωθούμε για πρώτη και τελευταία φορά/ θα κοιτάξουμε το αρχαίο φως/ δε θά’χουμε τι να πούμε/ για τη δίψα που μας ώθησε/ οι μέρες μας θα λένε/ ¨ήταν ο καιρός μας στη λάμψη της αστραπής¨.// ..................................................................... Σωσίβιοι λέμβοι ζωής οι αστερισμοί/ επιμένουν λάμποντας στο παρελθόν/ κανείς δε γεννήθηκε εκεί/ ούτε κανείς θα σε γυρέψει/ ανώνυμο ημερολόγιο/ για μιαν απάντηση που δεν ήρθε.// ................................................................... Βασίλης Φαϊτάς/ από τη συλλογή Σκάκι νε την αιωνιότητα, 2021