Προς αποφυγή λησμονιάς

Μεγάλωσες θαρρείς,
άφησες πίσω τόπους
και πράγματα βουβά,
μα ακατάλυτη μένει
μες στο χαμόγελο
η πρώτη ηλικία.
Κάθε που ανθίζουν τα κυκλάμινα
με παρασέρνει ο χρόνος
σαν μελωδία γραμμοφώνου.
Γράφεται σιγά σιγά στο σώμα,
απ’ την αρχή
ένα άλλο ποίημα,
μην το προδώσεις.
«Η αλήθεια δεν λησμονείται»
ψιθύρισες σαν στίχο σ’ όνειρο.
«Σε ξένα περιβόλια μην κοιτάς».
Όσο κι αν θέλησα
ν’ αφήσω πίσω μου τον τόπο
δεν μ’ άφησε αυτός.

Αντρέας Τιμοθέου
από τη συλλογή Πλανόδιος στα σύνορα της Εδέμ, 2019