Παραθαλάσσιο μουσείο

Μετά την τελευταία νεροποντή

ένα σκοτεινό δάσος σιωπής στήθηκε πλάι στη θάλασσα.

Στην άκρη του μια κόκκινη γυναίκα

αγναντεύει στ' αφρισμένα κύματα το μικρό

κορίτσι κάποτε που υπήρξε.

Σκουφάκι, κόκκινο πανωφόρι

καβάλα σε ασημένιο ψάρι

έριχνε αγκίστρι μήπως τσιμπήσει τ' όνειρο.

Στο καλαθάκι του κουλουριασμένο παραγάδι για το μέλλον.

Τώρα αφηγείται τη σιωπή της ποίησης

τ' απίθανα ταξίδια της

σε αποσβολωμένους αχινούς, γυμνά κοχύλια

ή γλάρους που ζυγιάζονται

ψαρεύοντας γόπες και αυταπάτες.

Στην άμμο χνάρια από ξυλοπόδαρα αφήνει

η ζωή της μαστίχι

στα δόντια σαρκοβόρου καρχαρία

πλάθεται έκθεμα

στο νέο παραθαλάσσιο μουσείο.

 Φωτεινή Βασιλοπούλου

από τη συλλογή Αμείλικτο νερό, 2019