Τα χέρια του

Τα χέρια του στον λαιμό.

Οι μικρές τρίχες τους με γαργαλούν.

Ερεθίζουν το χνούδι στον σβέρκο μου.

Μυρίζει φρεσκοθερισμένο άχυρο και καλοκαιρινό αεράκι.

Πού και πού δυο τρεις ανεπαίσθητες δαγκωνιές στο δέρμα μου.

Γεύση από μέταλλο.

Η γλώσσα του ξεκουράζεται στη χαραμάδα του στήθους.

Δροσερή, λεία.

Οι γευστικοί κάλυκες

ρουφούν τις στάλες ιδρώτα.

Ρίγος τα χέρια του στον λαιμό.

Τι κι αν έχει από χρόνια πεθάνει;

Για μένα θα είναι πάντα εδώ.

Με σάρκα και αίμα.

Ακριβός κι αγαπημένος.

Σαν το περιδέραιο που μου χάρισε.

Κι όποτε το φορώ, τον νιώθω, τον μυρίζω, τον αναγνωρίζω.

Αυτό δεν είναι κόσμημα.

Τα χέρια του είναι στον λαιμό μου.

Φωτεινή Βασιλοπούλου

από τη συλλογή Αμείλικτο νερό, 2019