Λεπτοδείχτης ο χρόνος

                                          Με τα πρώτα κρύα
                                     οι ίσκιοι των δέντρων
           προμήνυαν την ερημιά των ποιημάτων.
 

Ακινητοποιημένος ο χρόνος
σφυρηλατούσε μορφές στην πέτρα
οι ώρες μου κλαίγανε πάνω στο στήθος του φεγγαριού.
 
Χάθηκε ο λεπτοδείχτης της μνήμης μου
κι ούτε ο Αύγουστος μπορούσε να με παρηγορήσει
προσφέροντάς μου μια αναμάρτητη πανσέληνο
με ξελογιασμένα άστρα.
Τα ξημερώματα
τραβούσα κατά τον ήλιο
κι άρχισα να ζωγραφίζω πάλι τον έρωτα
στα σκοτωμένα αγάλματα.


Ελευθερία Θάνογλου
από τη συλλογή «αναπαράσταση», 2019