Μνήμη

Άρωμα από δαμάσκηνο, κανέλλα και γαρύφαλλο,
γεύση στα χείλη από κομπόστα.
Ύστερα η γεύση του φιλιού σου
που δεν την ξέχασα ποτέ. 
Άρωμα δενδρολίβανου, σκιά κληματαριάς
αγιόκλημα, βασιλικός, και κόκκινα γεράνια στις αυλές.
Μνήμη από μάτια παιδικά στο δάκρυ μουσκεμένα,
ματάκια εκστατικά κι απορημένα.
Μνήμη από θλίψη κι όνειρο.
Μνήμη στην άκρη του καιρού
που φεύγει αμετακίνητος, μαζί σου, 
χωρίς επιστροφή. 


Ιω-άννα Π. Παχτίτη
από τη συλλογή Καιρικά φαινόμενα, 
Ποιήματα 2000-2015, 2018