Έτσι χωρίζεσαι

Με την απελπισία του τετελεσμένου
του ποτέ πια, του ανέκκλητου
κρατώντας φυλαχτό μόνο μια ανάμνηση 
όπως κρατάς μια παπαρούνα  μες στη χούφτα
πριν σκορπιστούν τα φύλλα της στον άνεμο,

έτσι χωρίζεσαι από πράγματα, από σπίτια
κι αφήνεις πίσω σου στιγμές αγαπημένες 
όνειρα, σχέδια, ουτοπίες, ψευδαισθήσεις
ξανά στην ίδια προσγειώνεσαι ρουτίνα
όπου όλα παίρνουν χρήματος μορφή
τόσο στεγνά και λογικά, τόσο ρηχά και κρύα.


Μαίρη Γυφτάκη
από τη συλλογή Ήλιοι νυχτερινοί, 2018
Ενότητα: Η αλλαγή των χρωμάτων