Τα κόκκινα πατίνια

                                                             Στη -δική μου- «μικρή»

Η αδερφή μου παραπονιέται, μι ζωή, 
πως, όταν είμαστε παιδιά, 
δεν έπαιζα ποτέ
και 
κείνη, εξαιτίας μου, 
μεγάλωσε,
παίζοντας μπάλα
(και συνομιλώντας)
μ' έναν τοίχο.

Δεν έχω τι να πω.
Δεν ξέρω αν ψεύδεται ή λέει αλήθεια. 

Δε θυμάμαι τίποτα απ' τα παλιά. 

Έχω, 
μονάχα, 
μια θολή εικόνα, στο μυαλό,  
πως τρέχω σ' έναν αγρό,
κρατώντας έναν κίτρινο μικρό χαρταετό
- και- 
μια θαμπή φωτογραφία στο συρτάρι
όπου μορφάζω στον φακό
φορώντας κόκκινα δετά πατίνια.


Πολύνα Γ. Μπανά
από τη συλλογή Η καταφανής εξωστρέφεια
των φωνηέντων, 2017