Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2018

Το τέλος του παιχνιδιού

Όταν είμασταν παιδιά
Κρυβόμασταν - το μπράτσο πάνω απ' τα μάτια περασμένο
το μέτωπο στον τοίχο ακουμπισμένο
- Μερικοί έβλεπαν με ανοιχτό ένα ματάκι -
Κι εσύ
είχες πάει κάπου να κρυφτείς
Πέντε - δέκα - δεκαπέντε
- Έκοψες τον καιρό στα δυο -
Ώρες, μέρες, μήνες, χρόνια τώρα
κρυμμένη
ξέχασες να 'ρθεις να τα φτύσεις
- ένας άνθρωπος
ξεχασμενος  στο καταφύγιο
κι ο πόλεμος να 'χει τελειώσει από καιρό -
- Βγες, σου φωνάζω χωρίς φωνή -
- Τέλειωσε το παιχνίδι -
Και ξυπνάω ιδρωμένη μετά.

Αρχοντούλα Διαβάτη
από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα, 2017

Δεν υπάρχουν σχόλια: