Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2018

Αιωνιότητα

Στις απέραντες ερήμους του απογεύματος
Στο ραντεβού τους στο κρεβάτι
Οι δυο τους
«Είδα στον ύπνο μου
Πως ήμουνα πολύ δυστυχισμένη»
Του εξομολογήθηκε εκείνη
«Όνειρο ήταν», της χαμογέλασε αυτός. 
Και γέλασαν κι οι δυο τους δυνατά
Για το αξύμωρο των λέξεων,
Αιώνιοι νιώθοντας
Δικός τους ο καιρός
Πολλά απογεύματα παρόμοια 
στην ήσυχη πλήξη
Στην ασφαλή πέψη
Ένα κάποιο χαμόγελο, κανένα χάδι
Ο έρωτας μια νοσταλγία περισσότερο 
Που γνέφει 
απ' τις ρωγμές
Στις φωτογραφίες τους
Και στις μουσικές
Στα ανύποπτα λόγια των άλλων
Στο δρόμο
Ή στο σινεμά.

Αρχοντούλα Διαβάτη
από τη συλλογή Όπως η Μπερλινα, 2017

Δεν υπάρχουν σχόλια: