Φλόγες

Φλόγες μικρές, χορεύτριες λυγερές
χορεύουν πάνω από την πλάση.
Ο χορός τους χαρούμενος, ρυθμικός.
Κάθε πολιτεία χιλιάδες φλόγες,
κάθε άνθρωπος ο χορός της φλόγας ο σιωπηλός.
 
Φλόγες με το χρώμα της ζωής,
με την υπόσχεση του αύριο.
Κλείνω την παλάμη και τις συγκρατώ,
ανοίγω τα βλέφαρα και τις δίνω στ’ όνειρο.
Ταξιδεύω μαζί τους στο άπειρο,
ακούω τη θλίψη των καιρών,
ελπίζω με την ελπίδα των παιδιών.
 
Φλόγες των ψυχών, ευλογία των ουρανών.
Αγοράζουν το μέλλον και το παρελθόν,
αλλάζουν τη μοίρα στο παρόν.
 
Κάποιοι τις είπαν ψυχές, νεράιδες λαμπερές.
Άλλοι προσπάθησαν να τις αγγίξουν
και το χέρι τους χάθηκε στο σύμπαν.
Κι άλλοι τις είδαν στη θέση της καρδιάς,
μα αυτή είναι απέραντη κι ανεξερεύνητη.

Φλόγες φωτεινές,
που αγωνίζονται με τους ανέμους που τις απειλούν.
Πολεμούν στο σκοτάδι, ζωντανεύουν τους νεκρούς.
Δίνουν ζωή στα πέτρινα πρόσωπα, λέξεις στη σιωπή.
Τα σφιχτά χείλη τις ευγνωμονούν.
 
Μικρές λυγερές ελπίδες, ο χορός τους μαγικός.
Χιλιάδες λαμπάδες και κεριά τις φέρνουν στη γη.
Στοργικά τα φιλιά τους και το φως τους μελωδία αγγελική.


Ιωάννα Μ. Αθανασιάδου
από τη συλλογή Σώμα φυλαχτό, 2015