Παρασκευή 12 Μαΐου 2017

Όσο πιο απλά

Σε παραμυθι μέσα να ξυπνούσε
πόσο θα ήθελε
κι ας γνώριζε πως λίγο θα κρατήσει
και ν' άνοιγε μια νύχτα Χριστουγέννων το παράθυρο
να δει τα ανεξήγητα ερμηνευμένα όλα
με λόγια απλά με εικόνες ταπεινές
κι ας ήταν λέει να κράταγε στο χέρι του
ετούτη τη μικρή κατάλευκη νιφάδα
να δει τα σχέδια του αρχιμάστορα
λίγο πριν λιώσει υγρή στο χώμα.
Στο ξύπνημα της μέρας έπειτα
με αφέλεια να περιγελούσε
την πίστη του στα παιδικά μυθεύματα.

Διώνη Δημητριάδου
από τη συλλογή Λέξεις Απόκρημνες, 2017

2 σχόλια:

ξωτικό είπε...

Ναι , ας ήταν ...
Πήρα μιαν ανάσα και αφήνω ένα τρυφερό φιλί

Poet είπε...

Η παρουσία σου είναι πάντα μια ευπρόσδεκτη έκπληξη, γλυκό μου ξωτιιό ! Σε ευχαριστώ.