Ευτυχία

Ένα πρωινό άνοιξα τα μάτια μου
και ήταν όλα ρόδινα
όπως μερικά χρόνια πρωτύτερα
Οι σκιές ήταν μεθυσμένες
οι ήχοι άτακτοι
Ένα μουρμουρητό υπόκωφο μού έτρωγε τα σπλάχνα
 
Ω τι Ωδή στην Ευτυχία
Ω τι Ωδή στην Ευτυχία
Κάποια μέρα - θυμάσαι το στίχο
Οι πόρτες συντρίβονται, οι ιαχές αναίτια
αναμειγνύουν ανθρώπους παράταιρους
 
Ηφαίστεια, κλίμακες , άνθρωποι
 
Ω τι ωδή στη Ρουτίνα
Ω τι ωδή στη Ρουτίνα
Πρίγκιπες που ένα μόνο ιμάτιο τους έμεινε - και αυτό λειψό
Αναμνήσεις από καιρούς
Τα χρώματα δεν έχουν συμβιβασμούς
και τα αστέρια πλήθος
Αλλά μόνο μια λέξη
Άλλη μια λέξη
 
Ω τι ωδή στον Μαξιμαλισμό
Ω τι ωδή στον Μαξιμαλισμό
Ακουμπάω καγχάζοντας
εκρήγνυμαι και κλίνω και ψιθυρίζουμε
τραγούδια του οδυρμού και της αγάπης
τραγούδια απλά
Με εμένα και εσένα

Θωμάς Μερλέμης
από τη συλλογή Ύστερα, 2016