Οι γειτονιές που ξέραμε δεν είν' όπως παλιά,
με τις αυλές των φτωχικών και τους απλούς ανθρώπους.
Τι γλάστρες, τι βασιλικοί και τι ωδικά πουλιά
και με το πούλμαν τι εκδρομές συχνές στους Άγιους Τόπους.
Μα τώρα, όσο κι αν έψαξα, δε μπόρεσα να βρω
τα σπίτια μας και τις αυλές και τους παλιούς ανθρώπους,
έτσι που αποδήμησαν, σε μυστικό χορό,
για μακρινούς κι αγύριστους και άγνωστους μας τόπους.
Κι όσο εκείνη η εποχή σα θύμηση πικρή
το βίο μου με την άηχη θα βασανίζει ηχώ της,
τόσο μια μάταιη νοσταλγία θ' αναζητάει να βρει
τα ίχνη της, που χάθηκαν, της μακρινής μου νειότης.
Πάρις Δ. Ξεπουλιάς
από τη συλλογή Μεταμεσημβρινές ώρες, 1999
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου