Ψυχοσαββατο

Οι νύχτες λάμπουν σαν κεριά στα χέρια των νεκρών
εκείνοι στέκονται -χρόνια- βουβοί
κάτω από δέντρα, σε χωράφια, σε πλαγιές, σε παραλίες.

Μόνο αν κάποτε γλυκάνει ο καιρός
κι οι φλόγες στενάξουν τραμοπαίζοντας στον
Ανοιξιάτικο
αέρα

σηκώνουν το χέρι
πασχίζοντας να κρατήσουν
το μόνο πράγμα που είναι γι' αυτούς σαν το φως.

Γιατί κι η νύχτα είναι Φως μπρος στη μαυρίλα
του Θανάτου.


Γιώργος Μπλάνας
από τη συλλογή Η ζωή κολυμπά σαν φάλαινα ανύποπτη πριν τη σφαγή, 1987
Ηλίας Κεφάλας, Ανθολογία Σύγχρονης Ελληνικής Ποίησης
Η γενιά του 1980 (Ιδιωτικό όραμα), 1989