να μου αφήσεις ένα ανεξίτηλο σημάδι
Ας είναι μια χαρακιά από μαχαίρι
ας είναι μια πελώρια λαβωματιά
ας είναι σάρκα καταφαγωμένη
ας είναι μια τρομερή πληγή
μια τρομερή, αθεράπευτη πληγή
ώστε όταν κατέβω στους πεθαμένους
να τη δείχνω και να λέω πως κάποτε έζησα
και πως αγάπησα τρελά
εσένα
και αυτό να έχω να λέω για τη ζωή μου
Μια χάρη μονάχα σου ζητώ
μη φοβηθείς να με πληγώσεις
μη φοβηθείς να μου ανοίξεις μια τρύπα μεγάλη
στο χάρτινο κεφάλι
και σε αυτήν την καρδιά τη φλογισμένη
την απερίσκεπτη
κάνε ένα σκίσιμο βαθύ
ποτέ να μη σε ξεχάσει
Αλκιβιάδης Μαλλίδης
από τη συλλογή Κανόνας του φόβου, 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου