αιωνιότητα

΄Ήσουν τα χέρια μου, το στόμα μου,
τα δάχτυλά μου.
Ήσουν εκείνη η μικρή παρένθεση που άνοιγε
διέξοδο στο σκοτάδι.
Ήσουν οι μέρες μου, τα δευτερόλεπτα,
ο ήχος των καρδιακών παλμών μου.
Σε άγγιξα, σε παρηγόρησα, σε κοίμισα, 
σε αγκάλιασα, σε λάτρεψα, σε μίσησα.
Σε χρόνο αόριστο. Και στιγμιαίο. 

Τώρα είσαι η μοίρα μου. 
Σε κλείνω στην καρδιά μου.
Νυν και αεί.

Γιατί αυτό που ήσουν
διαστέλλεται στο άπειρο.

(Και γίνεται εμείς). 


Άντζελα Γεωργοτά
από τη συλλογή Στην πιθανότητα στηρίζεται η αγάπη, 2016