Ευτυχισμενο το 2016 !

Μεσσηνιακή ενδοχώρα. Μυρίζει εδώ σπασμένη ελιά
τα λιτρουβιά παραμονή πρωτοχρονιάς
δεν σταματούν το βουητό τους.
Φτιάξαμε τελευταία στιγμή για το καλό μια βασιλόπιτα
η μάνα την πασπάλισε με άχνη
χάραξε με σπιρτόξυλο 
        Ε υ τ υ χ ι σ μ έ ν ο 
                   τ ο 
               2 0 1 6
Το δύο μεγαλοπρεπές - μου θύμισε την αίγλη του μιλένιουμ
βεγγαλικά πάνω απ' την Ακρόπολη και μουσικές στην Αρεοπαγίτου.
Μετά η χρονολογία σωνόταν
το έξι μια δυσδιάκριτη κουκίδα. Μου φάνηκε δυσοίωνο
κακορίζικο. Της είπα γράψτο πάλι.
- Με δύο μηδέν;
Της είπα ναι μηχανικά. Στην τηλεόραση
τρεις ώρες πριν αλλάξει η χρονιά
ο ουρανοξύστης φλεγόταν στο Ντουμπάι
κι απελπισμένη προσφυγιά έζωνε κι απόψε την Αθήνα,
τα νησιά, την Ειδομένη.
Πασπάλισε με ζάχαρη, διορθώνει - δύο μηδέν
           Ε υ τ υ χ ι σ μ έ ν ο    
                     τ ο 
                2 0 0 1 6
Η ευχή εξακοντίστηκε ιλιγγιωδώς στο σύμπαν.
Μιλένιουμ και μιλένιουμ. Θα υπάρχουνε τα λιόδεντρα; 
Άνθρωποι; Χειμώνας;
Είκοσι χιλιετίες μετά τα σπίτια αυτά τα πέτρινα
οι εκκλησιές και το γυμνάσιο, τα λιοτρίβια
στάχτη θαμμένη και σποδός
- μπορεί να κοσκινίζουμε τίποτα αρχαιολόγοι.
Εμείς, μια ανάσα πριν αλλάξει η χρονιά
ας πασπαλίσουμε ξσνά την πίτα μας με άχνη
κι έλα να γράψουμε σωστά
         Ε υ τ υ χ ι σ μ έ ν ο 
                  τ ο    
            2 0 1 6
το νου σου μάνα το έξι !
Περισσότερο από ποτέ θέλω η ευχή να πιάσει.


Γιώτα Αργυροπούλου
δημοσιεύτηκε στο περιοδικό e-frear