Το πιο εξαιρετικό πρωινό είναι εκείνο
που ξυπνάς και δεν έχεις τίποτα.
Άδεια χέρια.
Άδεια αγκαλιά.
Άδειο στέρνο.
Ευρύτητα και απεραντοσύνη.
Αυτά κινούνται μέσα σου μόνο, σαν φλιπεράκι.
Χτυπούν απ' την καρδιά στα άκρα σου
και πάλι πίσω.
Το πιο υπέροχο πρωινό είναι εκείνο
που ξυπνάς και συνειδητοποιείς ότι δεν έχεις τίποτα.
Έτσι, λοιπόν, αφού πια το κατάλαβες,
μπορείς πια να τα κάνεις όλα.
Ιωάννα Λιούτσια
από τη συλλογή Αρρυθμίες, 2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου