Έρως Ανίκατε

Μου 'πες τα μάτια μου κρύβουν παράξενους τόνους.
Και χάθηκες.
Αναρωτήθηκα. Τι εννοείς;
Κρύβουνε, μήπως, τόνους αγάπης;
Τόνους οργής;
Τόνους θλίψης, ίσως; Που φεύγεις και μ΄ αφήνεις.
Άλλη πατρίδα θα σε χαίρεται τώρα.  
Εσύ θα την χαρείς;
Ή θα σου λείπω;
Θα σου λείψει καθόλου η αίσθησή μου;
Το κορμί μου, το μυαλό μου και προπάντων τα μάτια μου;
Αυτά τα μάτια με τους περίεργους τόνους
αυτά τα μάτια που έμαθαν να σε πιστεύουν
              και να σου δίνουν κουράγιο
αυτά τα μάτια που δεν θ' αντέξουν μακριά σου,
              το ξέρεις.
Ποιον να κοιτάξω;
Πού;

Είναι περίεργο θηλυκό η κρίση.
Δεν μπορώ να τη νικήσω, λένε.
Μα εγώ θα τη σπάσω.
Θα την κάνω χίλια κομμάτια.
Για να ξανάρθεις πίσω.
Και να γεμίσουν τα μάτια μου τόνους δάκρυα
απ' την επιστροφή σου.
Θ' ανοίξω τότε τα βλέφαρά μου και θα σ' αγκαλιάσω.


Ιωάννα Λιούτσια
από τη συλλογή Αρρυθμίες, 2016