Ξέφωτα

 

 Στον δάσκαλο και παππού μου, Β.Τ.

 

 

Μου είχε πει;

«Να μην απογοητεύω τους ανθρώπους,

στο τέλος κάθε σκέψης

να κρατώ ένα ξέφωτο για τον καθένα,

γεμάτο αγριολούλουδα και μαργαρίτες

- εκείνες τις μικρές,λευκές.

Ίσκιο παχύ και χόρτα με πευκοβελόνες».

 

Τα 'χουν ανάγκη οι άνθρωποι τα ξέφωτα,

να ξαποσταίνουν απ΄το μακρύ ταξίδι.

 

«Κι ένα ρυάκι να 'χει

ένα ρέμα δροσερό

με το τρεχούμενο νερό

να μαλακώνουνε τα χέρια τους ...»

 

Κι εγώ τον άκουγα, τον άκουγα, τα λόγια δεν ξεχνιούνται.

 

Μεγάλωνα μες στα χαρτιά

με χίλια ξέφωτα ζωγραφισμένα.

΄Ένα για σένα

ένα για μένα

ένα ...

 

Μα ξέρω πως δεν ήτανε τα χίλια όλα δικά μου,

σαν κάποια μου 'χε απλόχερα εκείνος χαρισμένα.

 

Δέοποινα Ντάση

από τη συλλογή Όλα τα Μη του κόσμου, 2015