Γκρεμός

                 «Εμπιστευθείτε τα στιγμιαία πάθη,
                   το ανοιγοκλείσιμο των ματιών,
                   σαν αντίδοτο στην απόγνωση».

Βάλθηκα να χτίσω ένα σπίτι
στο χείλος του γκρεμού,
το έδαφος σαθρό και επικίνδυνο
τα σημάδια ανησυχητικά.
Κάπου-κάπου ακούγεται
να κατρακυλά μια πέτρα,
ο αέρας μυρίζει θειάφι
μα εγώ δεν κοιτάζω κάτω
όπου τα σύννεφα συναθροίζονται,
συνεχίζω τη δουλειά μου με παρέα το φόβο,
πριν λίγο έβαλα τα τούβλα,
μερικά τα έχασα από τα χέρια μου,
γύρισαν αυθόρμητα στο άπειρο,
κατόπιν ήρεμα έβαψα τους τοίχους
περιφρονώντας επιδεικτικά
όλες τις απειλές και τους τριγμούς.

Και τώρα στρώνω με αγάπη το κρεβάτι.
Το στολίζω, το χαϊδεύω,
το χτυπάω να μαλακώσει.

Ίσως καλύτερα έτσι.

Ό,τι είναι να γίνει ας γίνει
την ώρα του ανύποπτου ύπνου μου.


Σπύρος Τζουβέλης
από τη συλλογή Συνέδριο στο σκοτάδι, 2006
Ενότητα Β' : Ψυχοτρόπιο
Αφιέρωμα περ. Πόρφυρας
τεύχ. 155, Απρίλιος - Ιούνιος 2015