Θεραπευτήριον «Ελπίς», Σανατόριο Καβάλας

Στους διαδρόμους του νοσοκομείου
οι άγγελοι πηγαινοέρχονται βιαστικοί
κάθονται με τις φτερούγες διπλωμένες σε ανοιχτά παράθυρα
μπερδεύουν τα φαγητά των ασθενών
ψιθυρίζουν στις αίθουσες αναμονής
περιμένουν να παλέψουν
αδημονούν να φύγουν από κει μέσα
φοράνε πράσινες πλαστικές ποδιές
για να μην ξεχωρίζουν από τους τοίχους
ανοιγοκλείνουν πόρτες
πίνουν φραπέ και τρώνε λουκάνικα από την καντίνα
δεν έχουν όνομα
δακρύζουν
ξεχνούν για λίγο πως είναι άγγελοι.

Στους διαδρόμους του νοσοκομείου
ο άγελοι τρέχουν λαχανιασμένοι κάθε ηλιοβασίλεμα
πίσω από κάθε χάδι που άργησε
πίσω από κάθε ψίθυρο που δεν πρόλαβε
κι ίσως τώρα να είναι αργά'
πολύ αργά
γιατί ο θάνατος φοράει στο χέρι ρολόι ξεκούρδιστο.


Χάρης Μιχαλόπουλος
από τη συλλογή Δεν έρχονται, 2015