Στο σπίτι μας,
ποτέ δεν έχουμε επισκέψεις.
Δεν έχουμε κανένα συγγενή.
Ούτε και φίλο.
Γι’ αυτό κι η πόρτα μας είναι πάντοτε ανοιχτή.
Στο σπίτι μας,
ο ταχυδρόμος έχει χρόνια να φανεί.
Ίσως γιατί αλλάξαμε διεύθυνση.
Ίσως γιατί άλλαξε ο ταχυδρόμος.
Μόνο τα πουλιά, μας φέρνουν γράμματα...
από ένα γείτονα παλιό...
που ακόμα μας θυμάται!
Στο σπίτι μας,
τα φώτα μένουν πάντοτε ανοιχτά,
σαν τα παράθυρά μας.
Κι εκείνο μένει πάντα στολισμένο!
Όμως ποτέ δεν κάνουμε γιορτές.
Ποτέ δεν κλαίμε. Όλο γελάμε.
Και τα παιδιά μας νιώθουν ελεύθερα... αλήθεια!
Το σπίτι μας,
χορτάρι το κυκλώνει...
και κάγκελα κατάμαυρα...
Όχι σαν τις ψυχές μας!
Είναι οι φορεσιές μας.
Τα βράδια πάντα τραγουδάμε.
Οι φωνές μας υψώνονται στον ουρανό....
σαν τους καπνούς του λιβανιού,
υπό το φως των καντηλιών... που τρεμοσβήνουν.
Αλλά ποτέ δεν έχουμε επισκέπτες!
Άτη Σολέρτη
από τη συλλογή Ερημία παθών, 2012
Αναρτήσεις
1 σχόλιο:
Η Άτη Σολέρτη (κατά κόσμον Σοφία Αργυροπούλου) γεννήθηκε στην Πάτρα το 1983 και σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Γνωρίζει καλά πέντε ξένες γλώσσες κι έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές Εβένινη δίνη (εκδόσεις Περί Τεχνών 2007) και Ερημία παθών (εκδόσεις Vakxikon.gr 2012, β' έκδοση 2015), καθώς και τη νουβέλα Δαίμονας χωρίς ταυτότητα (εκδόσεις Vakxikon.gr 2015). Έχει ανθολογήσει και μεταφράσει την Ανθολογία σύγχρονης ισπανόφωνης ποίησης (εκδόσεις Vakxikon.gr 2013) και αυτήν την περίοδο ετοιμάζει την Ανθολογία κουβανέζικης ποίησης, που θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Vakxikon.gr.
Ποιήματά της έχουν φιλοξενηθεί σε διάφορους λογοτεχνικούς ιστότοπους και κάποια από αυτά έχουν μεταφραστεί στην ισπανική γλώσσα από τον Μάριο Ντομίνγκεζ Πάρρα. Η ίδια επίσης ασχολείται με τη μετάφραση σύγχρονης ισπανικής ποίησης. Συνεργάζεται με τα λογοτεχνικά περιοδικά Vakxikon.gr και El Perseguidor (με έδρα την Τενερίφη). Διατηρεί το μπλογκ: http://atisolerti.blogspot.com/.
Δημοσίευση σχολίου