στον Μιχάλη Κ.
Μεγάλωνε
με το δεντράκι της αυλής.
Όταν τα ρούχα του έριχνε στη γη
κι έπεφτε για ύπνο,
εκείνη απ΄το παράθυρο
το συντρόφευε.
Κάπου κάπου ένας ατελής άγγελος
τους άφηνε ένα φιλί.
Ως να ζεστάνει ο καιρός
και να γεμίσει με πουλιά η αγκαλιά τους.
Ουρανία Ε. Κουνάγια
από τη συλλογή Δυσανάγνωστα απογεύματα, 2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου