Είπε ο Άγγελος από την Ανατολή:
«Πάμε ! Σε κήπους λησμονημένους και σ' αυλές
όπου σοφά χέρια συνταίριαζαν
τα χρώματα των λουλουδιών,
μάγια στον κάματο της μέρας.
Να συναντήσουμε, πάμε, τη γιαγιά Μαρία,
ογδόντα χρόνων πρόσφυγα από τη Βιθυνία».
«Σ' αγαπώ, χρυσαλλίς; μου Ουρανία,
Των Αγγέλων, εσύ, αδελφή,
Σ΄αγαπώ, ω ψυχή μου, στενάζω ...»
απήγγειλε με τρεμουλιαστή φωνή
σαν να ήταν κοριτσάκι, στην πατρίδα.
Ουρανία Ε. Κουνάγια
από τη συλλογή Δυσανάγνωστα απογεύματα, 2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου