Σε ποιον ήλιο

Σε ποιον ήλιο τον καρπό μου να μεστώσω
να γλυκαθεί στο μούστο του η μπρούσκα η ζωή.
Πήρε παράταση η νύχτα. Ανήλεη. Αδιέξοδη
με κατακλύζει.

Σε ποιο σύννεφο να γίνω καβαλάρης
στο θήλασμά του η δίψα μου να χορταστεί.
Στέγνωσε ο ουρανός. Αδάκρυτος. Πετρώθηκε
δε με ποτίζει.

Σε ποιο άστρο να υψώσω με ικεσία
τρεμάμενη καρδιά σε προσευχή θερμή.
Το τρέμουλό τους σβήστηκε. Απουσία. Σιωπή
με βασανίζει.

Σε ποιο κήπο ανεκπλήρωτους καημούς να θάψω
πληγωμένη ελπίδα να ριζώσει τη στερνή.
Ανάδελφη γη με κυνηγά. Με διώκει. Λησμόνησε
και πια δε με γνωρίζει.

Αλεξάνδρα Κωστάκη
από τη συλλογή Μανόλιες και ευκάλυπτοι, 2014