Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2014

Περίπατος


Κλέψε λίγον καιρό και φανερώσου στη γωνιά
οι ώρες αμπαρώνουν τις πόρτες τους
τα γήπεδα έχουν γεμίσει καιρός
να περισώσουμε ό,τι έχει απομείνει
απ' την καταστροφή. Δύσκολος καιρός
βροχερός στρέφει το πρόσωπο αλλού δεν
μας γνωρίζει κλείνεται στο δωμάτιο
βουλώνει τις ρωγμές ακούει ραδιόφωνο
πίνει παυσίπονα κουτσοπερνά
απ' τις «ομολογίες» των παιδιών του.
Γέροντας καιρός
παραμιλάει στον ύπνο του: τα φύλλα
καθυστέρησαν την πτώση τους
τα βρήκε ο χειμώνας αμετανόητα
τον κυνηγάει η φωνή του
τρυπώνει στον ύπνο απ' τον φεγγίτη
της μνήμης. Ζητά ονόματα και διευθύνσεις
γιατί όλα τα γράμματα γύρισαν πίσω.
Παραλήπτης άγνωστος, παραλήπτης άγνωστος
χορτάριασαν οι πολεμίστρες δίνουν
πικρούς καρπούς τα δέντρα μαζεύει
το ποτάμι τα νερά του το μεσημέρι
είναι ένα άδειο πηγάδι ακούγεται
ο γδούπος του ήλιου στον πυθμένα
σαν κάλπικο νόμισμα.

Τάσος Πορφύρης
από τη συλλογή Το εγκαταλειμμένο σπίτι, 1968
Συγκεντρωτική έκδοση Νεμέρτσκα,
(Ποιήματα 1961-2011), 2013

8 σχόλια:

ξωτικό είπε...

Έτσι έκλεψα κι εγώ λίγο καιρό κι ήρθα στη γωνιά σας για μιαν ανάσα ....
Κι έπεσα πάνω στον καταιγιστικό Πορφύρη που σου κόβει την ανάσα μα ...ετσι που λές κι ευχαριστώ απο πάνω !!

Αμετανόητη πάντα..

Φιλώ σας

Poet είπε...

Χαίρομαι πολύ, φεγγαρόλουστη. Μείνε μαζί μας αμετανόητα γιατί θα αναρτήσω πολλά ακόμη ποιήματα του Τάσου Πορφύρη. Με ιδιαίτερη χαρά.

Αγγελοπούλου Ιωάννα είπε...

εξαιρετική ποίηση! πράγματι σου κόβει την ανάσα..εικόνες και νοήματα καταιγιστικά και υπέροχα δεμένα .Τα διάβασα "μονορούφι" όλα του τα ποιήματα λόγω της "εικονογράφησης" και τα απόλαυσα!

Poet είπε...

Χαίρομαι, Γιάννα μου, που σου αρέσει τόσο πολύ ένας ποιητής της «γενιάς των απόηχων», όπως έχει ονομαστεί η δεύτερη μεταπολεμική ποιητική γενιά. Κι εγώ απολαμβάνω κάθε φορά τις εικόνες σου στο Λιβάδι και χαμογελάω συχνά με τα ευρήματά σου.

Έχουμε μέλλον με την ποίηση του Τάσου Πορφύρη.

Αγγελοπούλου Ιωάννα είπε...

Αν και νεότερης γενιάς απολαμβάνω την ποίηση των μεταπολεμικών γενιών περισσότερο αυτό είναι αλήθεια, για αυτό και χάρηκα τόσο με τον Πορφύρη. χαίρομαι που σου αρέσουν οι εικόνες..είναι λίγο "φευγάτες" κάποιες φορές..Ο λόγος και η εικόνα έχουν εξάλλου μια περίεργη σχέση..και πάντα εξαρτώμενη από τον παρατηρητή..ή τον αναγνώστη. Καλό ξημέρωμα Τόλη μου από τη βροχερή Αττική.

Poet είπε...

Συμφωνώ και χαίρομαι με όλα όσα λες, Γιάννα μου, και όσο για βροχή, μας έχει σαπίσει το φθινόπωρο εδώ στον βορρά από τις αρχές του Σεπτέμβρη. Τόσο νερό που φούντωσαν τα φυτά και νομίζει πλέον κανείς ότι ζει σε κηπούπολη.

Α. Δ.Ε. ΒΑΛΜΑΣ είπε...

Καλημέρα Τόλη μου. Επιτέλους φθινόπωρο και εγώ βγήκα μια μικρή βόλτα στο λιβάδι μετά από καιρό. Περπατώ ανάμεσα στα δένδρα και χαίρομαι τις ποιητικές ευωδιές του λιβαδιού σου...

Poet είπε...

Ακριβώς αυτό σκεφτόμουν κι εγώ χτες, Τάσο μου. Ότι σε έχουμε χάσει τον τελευταίο καιρό. Γενικά οι παλιές παρέες των ιστολογίων έχουν σκορπίσει, μάλλον από την ευκολία του facebook. Χαίρομαι λοιπόν πολύ που σε ξαναβλέπω εδώ, ιδίως με τα ποιήματα του Τάσου Πορφύρη.