Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2014

ιδανική ερωμένη


σε φαντάζομαι κατάχλωμη και ισχνή
η φωνή σου ήχος από αρχαίες εκρήξεις
θα κάθεσαι σταυροπόδι
και θα καπνίζεις κινηματογραφικά
φτηνά τσιγάρα
τις νύχτες θα σε κλαίνε οι νεκροί
καθώς θα πίνεις ένα ένα τα ονόματά τους
κόκκινη Ρόζα θα σε λέω
και μικρή μου
κι ας μην ταιριάζουν αυτά τα δύο

δεν θα εμφανιστείς ποτέ το ξέρω
όμως άσε με άσε με
τράβα αυτή την κουρτίνα
εμποδίζει το σκοτάδι να μπει στο δωμάτιο΄
εμείς θα 'χουμε τα κεριά μας
και λίγα ποιήματα
θα ζούμε αξεχώριστα απ' τον κόσμο
θα είμαστε λέξεις
που θα μιλιούνται σε κάθε στόμα
στις βραδινές μας βόλτες θα μαζεύουμε
φιλιά που πέφτουν απ' τα μπαλκόνια
θα τα κρεμάμε σε γκρεμισμένους τοίχους
μαζί με ανάσες

άσε με να σε λέω μικρή μου
κόκκινη Ρόζα θες
τράβα αυτό το σεντόνι
σκεπάζει τα πόδια σου
όλη τη γη έτρεξαν
άσε με να τα φιλήσω
εσύ θα μπλέκεις με το ένα χέρι τα μαλλιά σου
γιατί δεν θα σ' αρέσουν οι τακτοποιημένες ζωές
οι τακτοποιημένες λύσεις
κι ύστερα θα τραγουδάς τραγούδια
που δεν ακούει κανένας
στο κομοδίνο ένα άδειο κάδρο η εικόνα σου
άσε με να σε λέω μικρή μου

πώς με κοιτάζεις έτσι μέσα απ' τη φωτογραφία

Κατερίνα Ζησάκη
από τη συλλογή Ιστορίες απ' το Ονειροσφαγείο, 2014
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: