και
ξαφνικά
βρίσκεσαι
ανάμεσα σε πρόσωπαχιλιάδες πρόσωπα
φωτογραφίες, ονόματα
βρίσκεσαι
μέσα στην ομίχλη
ομίχλη
από θραύσματα, σκιές, αρώματα γίνεσαι μια ψηφίδα σε μωσαϊκό
ένα ίχνος σε κινούμενη άμμο
νότα ή φωνή από πολλές φωνές
και
ξαφνικά
είσαι
ένας φίλοςένας από χιλιάδες φίλους
που έρχονται, μιλάνε, λάμπουν
γνωρίζονται, αγαπιούνται
κουράζονται, μαλώνουν και σκορπίζουν
υλοποιούνται και εξαφανίζονται
ζώντας σ’ ένα σχεδόν φανταστικό
τοπίο ηλεκτρονικό
μέσα
στο πλήθος όμως ξαφνικά
το
θαύμα αστράφτειγίνεται χνώτο, άγγιγμα
χαμόγελο αποκλειστικά δικό σου
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
:-))))
Έτσι ακριβώς μονάκριβε ποιητή μας !!
(στη σωστή στιγμή βλέπω γύρισα !!)
Κι ένα φιλί πάνγλυκο και παντρύφερο όλο δικό σου!!!!!
Ναι, ναι, καιρός να μαζευόμαστε μετά την καλοκαιρινή΄ραστώνη. Ιδίως εσύ, ξωτικό του ξαφνικού θαύματος.
Αλλά, πάλι ... κάτι θα έχεις αναρτήσει εσύ στο μαγικό σου ιστολόγιο. Σε καλωσόρίζω λοιπόν και ... τρέχω.
Δημοσίευση σχολίου