Σάββατο 21 Ιουνίου 2014

Λίλιθ


Τρεις αγγέλους της έστειλε ο Θεός
Τον Σανβί, τον Σανσαβί
και τον τρίτο το αλαφροϊσκιωτο 
τον Σαμεγκελάφ
που τα φτερά του θρόιζαν στον ήλιο.
Πήγαν με βαριά καρδιά στην θεϊκή γυναίκα.
Ο Θεός και ο Αδάμ την συγχωρούν 
της μήνυσαν και την ζητούνε πίσω. 
«Τι θέλετε άβουλα έντομα του Παραδείσου»
έφτυσε τότε αυτή 
«και με ενοχλείτε;
Εκάτη, Κάλι, Λίλιθ, Αντιγόνη το όνομά μου.
Λιλλάκε, Μπελίλι, Μπααλάτ.
Κάποιοι με αποκαλούν Αρχόντισσα του Σκότους
ή ηγέτιδα των Θηλυκών Βαμπίρ.
Με συγχωρείτε είπατε; Γιατί;
Που γεννήθηκα ισότιμη; 
Που έκανα έρωτα με πάθος;
Που πρόφερα την ιερή λέξη 
που ο Αδάμ δεν άντεχε να ακούσει;
Που ανέτρεψα την γαλήνια πλήξη
του Κήπου με τα πολλά σκουλήκια
και την μυρωδιά της ήδη σήψης; 
Ή που δεν χώρεσα στο καλούπι του πηλού
εκείνο με το λειψό πλευρό
που είχε ετοιμάσει ο αφέντης σας για μένα;»
Έπεσε σιωπή που κράτησε αιώνες. 
Ύστερα μίλησε ο πιο σοφός ο Σανσαβί. 
«Μα γράφεις ποιήματα Αρχόντισσα, 
υπάρχει κάτι πιο δαιμονικό από αυτό;»

Χλόη Κουτσουμπέλη
από τη συλλογή Κλινικά απών, 2014

2 σχόλια:

Άστρια είπε...

Και δεν είναι τυχαίο βέβαια που η Λίλιθ αποκρύπτεται από τα επίσημα θρησκευτικά βιβλία παραμένοντας άγνωστη ευρύτερα...
Στίχοι με πολλές αλληγορίες και δύναμη.

Μου άρεσαν τα τελευταία λόγια του "σοφού" Σανσαβί. Θυμίζουν την αδιάλλακτη κατηγορία ενός ιεροεξεταστή που οδηγεί σε καταδίκη την "Αρχόντισσα του Σκότους", όχι επειδή εγκλημάτησε (και θα μπορούσε βέβαια να της αποδώσει πολλά εγκλήματα) αλλά θεωρώντας δαιμονικό τη σαγήνη και την ελευθερία, δηλαδή την αθωότητα της Ποίησης.

Με την ευκαιρία, είδα και τα άλλα δύο ποιήματα που προηγήθηκαν. Έχω διαβάσει και άλλα ποιήματα της Χλόης Κουτσουμπέλη και πολύ μου άρεσαν. Οπωσδήποτε ξεχωρίζει!


Καλό Σ/Κ ποιητή μας!



υγ. η ανάρτησή μου επέμενε πιεστικά να καταγραφούν σ' αυτήν λόγια από το σχόλιο του poet! :)

Poet είπε...

Τα βάσανα της ζωής με κάνουν να σκέφτομαι ότι ίσως εμείς οι ποιητές να είμαστε πράγματι εκπεσόντες άγγελοι, κορίτσι τ' ουρανού. Εσύ εκεί ψηλά θα το γνωρίζεις αυτό καλύτερα.

Διαπιστώνω πάντως ότι έχουν εξατμιστεί μέσα μου και τα τελευταία ίχνη έπαρσης και φιλοδοξίας. Αν όμως η αθωότητα της ποίησης είναι δαιμονική, δηλώνω ένοχος στον αιώνα.

Χαίρομαι που σου αρέσουν πολύ τα ποιήματα της Χλόης, μια και η εκτίμησή μου στο ποιητικό ταλέντο της είναι εμφανής.

Καλό Σαββατοκύριακό, γλυκιά μου Άστρια, και την αγάπη μου στην ανάρτησή σου.