Λίλιθ

Τρεις αγγέλους της έστειλε ο Θεός
Τον Σανβί, τον Σανσαβί
και τον τρίτο το αλαφροϊσκιωτο 
τον Σαμεγκελάφ
που τα φτερά του θρόιζαν στον ήλιο.
Πήγαν με βαριά καρδιά στην θεϊκή γυναίκα.
Ο Θεός και ο Αδάμ την συγχωρούν 
της μήνυσαν και την ζητούνε πίσω. 
«Τι θέλετε άβουλα έντομα του Παραδείσου»
έφτυσε τότε αυτή 
«και με ενοχλείτε;
Εκάτη, Κάλι, Λίλιθ, Αντιγόνη το όνομά μου.
Λιλλάκε, Μπελίλι, Μπααλάτ.
Κάποιοι με αποκαλούν Αρχόντισσα του Σκότους
ή ηγέτιδα των Θηλυκών Βαμπίρ.
Με συγχωρείτε είπατε; Γιατί;
Που γεννήθηκα ισότιμη; 
Που έκανα έρωτα με πάθος;
Που πρόφερα την ιερή λέξη 
που ο Αδάμ δεν άντεχε να ακούσει;
Που ανέτρεψα την γαλήνια πλήξη
του Κήπου με τα πολλά σκουλήκια
και την μυρωδιά της ήδη σήψης; 
Ή που δεν χώρεσα στο καλούπι του πηλού
εκείνο με το λειψό πλευρό
που είχε ετοιμάσει ο αφέντης σας για μένα;»
Έπεσε σιωπή που κράτησε αιώνες. 
Ύστερα μίλησε ο πιο σοφός ο Σανσαβί. 
«Μα γράφεις ποιήματα Αρχόντισσα, 
υπάρχει κάτι πιο δαιμονικό από αυτό;»

Χλόη Κουτσουμπέλη
από τη συλλογή Κλινικά απών, 2014